Jaarverslag Willem

“ ben je trots op jezelf Willem? “ vraag ik hem. “ Mwhoa…… “ zoals een puber hoort te antwoorden. “ weet ik nie….. “ Vandaag is je laatste examen onderdeel en dan zit het erop, klaar, gedaan, rust, tijd, geen gehijg meer van je ouders in je nek :)

Ik vertel je dat ik rete-trots op jou ben en wil jij hierover uitleg. Ik zeg: “ Willem, we komen eind juni terug van Curaçao, er wordt van jou verwacht dat je gelijk een keuze maakt op school, want ze moeten daar van alles organiseren wat niet kan wachten. Je kiest ervoor om het examen jaar te gaan doen en daarbij….. ook nog van vakkenpakket gaat veranderen. Van zorg & welzijn kies je voor economie wat je al een jaar niet meer gehad hebt aan lessen. STOER!! Meer kan ik er niet van zeggen. Je hebt veel hobbels moeten maken jongen, want in het begin had je het niet makkelijk. Je ervoer veel stress en vond het lastig hoe daar mee om te gaan, en je deed het toch maar allemaal. Er moesten verslagen gemaakt worden, je moest een interview houden, een presentatie geven want anders mocht je niet op examen, je moest van alles van tekenen en zo kan ik nog wel ff doorgaan, en je hebt het allemaal gedaan. Je moest wennen aan school en haar regels, docenten, omgang met elkaar enz enz. Poeh….. RESPECT Willem, echt waar. En dit alles heb je gedaan in een remirgratie proces “ Je moet glimlachen en zegt: “ maar dat remigreren is toch allang voorbij?? “ Nu moet ik lachen. Dat klinkt goed Willem. Ik weet niet of dat proces klaar is, maar dat is meer mijn eigen dingetje denk ik. Dus, van mij heb je allang een diploma verdiend, echt waar Willem!!

Sociaal heb je het snel genoeg voor elkaar. Je hebt zelfs je vrienden van vroeger weer gevonden, Stan & Wes. En verder heb je ook nieuwe vrienden gemaakt. Zo fijn om te zien. Samen naar de stad, beetje chillen, crossen met brommers, voetballen, naar de film. Gewoon fijn samen-zijn. Dat doe jij goed! Je verteld zelf dat je weinig tot geen contact meer hebt met kinderen van Curaçao, echter mis je wel hun gekkigheid en gezelligheid op school. Daar kon alles volgens jou, en hier is het saai en serieus. “ daar kon ik echt lachen mam “

Eindelijk voor jou, ben je kei-hard gegroeid en een echte puber aan het wezen. Ik kan er echt van genieten. Je wilt niet meer op vakantie met ons (moet het nog zien….), trekt je eigen pad en hebt je eigen mening. Onlangs vroeg ik aan jou wat er toch met je was, en je vertelde: “ mam, sinds ik hier woon boeit het me allemaal niet meer zo, school niet en alles niet… “ Stiekem moest ik lachen en vertelde ik je dat dit puberteit heet

Lieve Willem, ben trots op jezelf jongen! Dik verdiend. En hoe dan ook, 12 juni ben ik er voor jou. Veel liefs je Mumsie (jouw zelf bedachte naam)