Heppie de Peppie…

Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken
Een zingende merel, de geur van de zee
Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken
De zon die doorbreekt, een vers kopje thee......

En we kunnen het goed, dat genieten!! Heerlijk is het hier. Ondanks dat er nog altijd dingetjes zijn die we graag anders zouden willen zien (maar dat hadden we in Nederland misschien ook wel gehad) gaat het heel erg goed met ons, en vind ik het super omdat te kunnen zeggen. En blijkt het dus wel dat je zekers een jaar nodig hebt om een beetje op aarde te komen, om het zomaar te zeggen. Er komen steeds meer geluksmomenten en die hoeven echt niet groot te zijn. Zo ga ik op zaterdagmiddag lekker even met Willem naar Zanzibar een duikje doen zo rond de klok van vijven, de zon die dan op lekkerst is, een graadje of 30C, strak blauwe lucht, een lekker briesje erbij, muziekje op de achtergrond (toevallig is het net happyhour ;)) en zwemmen we samen naar het vlot. Bietje kletsen, bietje zwemmen en kan ons menneke na een jaar nog altijd zeggen: “ pffff, er zit weer veel chloor in water vandaag mama” , en wrijft het zout uit zijn oogjes. Ik laat `m maar.... Dan even relaxen op het bedje, bietje opdrogen en gaan we na een uurtje weer lekker richting huis. Super toch?

Verder is het ook heel erg genieten dat ik een beetje aan het werk ben. Momenteel doe ik een beetje in de particulieren thuiszorg en verzorg een echtpaar wat hier is voor 3 maanden vakantie, heerlijk...... Mijnheer vind het super dat ik (bijna) iedere dag langs kom, en Mevrouw is dementerend, maar ook weer niet echt volgens haar zelf. Ik ga (bijna) iedere dag met ze zwemmen op Zanzibar (abonnement!!) s ochtends om 7.00 heerlijk.... gedurende een kwartiertje want dan is het wel welletjes voor de 85 en 87-jarige, we douchen af, aankleden en dan naar huis waar de koffie pruttelt, de steunkousen worden aangedaan, de oogjes gedruppeld en beentjes gezalfd, en dit alles op een mooie porch met uitzicht op zee. Wie doet je wat! En ga ik om 9.00 weer met een voldaan gevoel naar huis, het is geweldig om te doen, maar helaas heb ik alweer afscheid van ze moeten nemen, want ze zijn terug naar Nederland. Het les geven van EHBO aan kinderen voor ouders, gaat me ook goed af, volle zalen :) , en de eerste les was een waar succes, in de wijnwinkel. En dan na een les gegeven te hebben rijdt ik naar huis, en dan denk ik echt: “waaauuw, wat is dit toch gaaf, zomaar uit het niets, iets opzetten zonder regeltjes, zonder 2e graads lerarenopleiding, zonder dit of dat”. En daar wordt je heppie van.

We hadden nog iets te vieren afgelopen week. Enkele maanden geleden hadden we een procesverbaal aan onze broek hangen omdat we de auto verzekering niet tijdig hadden betaald (lees: 1 dag te laat) en moesten hiervoor 400,00 Nfl voor betalen. Dit vonden we echt te gortig en gingen een “rechtzaak” aan. Dit klinkt heel dramatisch maar het stelt niet zo heel veel voor. Je krijgt de kans om een tegenspraak te doen tegen de rechter. Dus wij om 10.00 ons melden met nog heel veel meer mensen (of te wel lopende band werk...) en na heeeel lang wachten mochten we de rechtzaal in, pffff.... daar stonden we dan met zijn tweetjes voor 3 meneren met een witte bef (of hoe heet zoiets) zonder pruik gelukkig, anders had ik helemaal in een deuk gelegen. Na lang wikken en wegen kregen we uiteindelijk nog een procesverbaal van 50,00 Nfl. en konden we die andere 350,00 Nfl. toch maar weer mooi in onze eigen tes steken. (misschien waren wij deze keer ook een beetje corrupt, maar dat verhaal komt later wel...) Dus ook weer heppie!!

Ik hoop dat jullie ook heppie zijn aan de andere kant van de aardbol, en ook grote, dan wel kleine geluksmomentjes hebben. Ze zijn er zeker, maar je moet ze blijven zien.... Veel Liefs van de Maasjes.