Dirk

We zitten bij de huisarts, en deze zegt tegen jou: ‘ Dirk ik zie dat je bijna een jaar terug bent van Curaçao ‘ . Je kijkt me met grote ogen aan. Even later zitten we in de auto en zeg je tegen mij: ‘ mam echt? Bijna een jaar? Ik dacht zo dat we een half jaar hier zijn ‘ . Als we het er dan toch over hebben vraag ik je (weer) of je Curaçao mist, vraag ik je (weer) hoe het met je gaat. En bracht me dit op het idee om voor ieder van ons een ‘jaarverslag’ te maken. Leuk voor later

Dirk is dus aan de beurt. En om ons gesprek te vervolgen, vertel jij het volgende. ‘ als ik mijn vrienden op de PS (playstation) heb (nieuwste manier van communiceren), hebben zij niks nieuws te vertellen. Alles is nog gewoon hetzelfde. En miste ik in het begin mijn vrienden wel, maar nu niet meer. Daar is veel minder te doen’ .

Jongen, je weet maar half hoe trots ik op je ben. Wat een sprongen heb jij gemaakt. Wat een veerkracht heb jij. De 1e week dat je hier was ging je nog met een ‘ retourtje Deurne – Eindhoven ‘ 2x op en neer met het zelfde kaartje. Nu heb je je eigen OV en trein je overal heen, maar voornamelijk naar Tilburg. Wat een geweldige school, die helemaal bij jou past. Wat een positiviteit geven ze jou daar mee, geweldig om te zien. Een verademing vind ik het ook. Mede door hen ben jij zo gegroeid in je zelfstandigheid en je zelfvertrouwen. Zoals je mentor al schreef: ‘ Dirk ontwikkelt zich goed van een rustige, verlegen jongen in een echte lesgever. Ik was verbaasd bij zijn laatste les die hij vol zelfvertrouwen aan de klas gaf. Ga zo door Dirk en blijf mij maar verbazen ‘ . Nou, daar wil ik wel in mee gaan.

Zonder mopperen, zonder zeuren, soms een dagje bij komen, sta je vroeg op om met de fiets naar het station te gaan, trein naar Tilburg, bus naar school en zo ook weer terug. Op maandag - en woensdagavond ga je dan `s avonds nog stage lopen in Nuenen en train je daar de U12. Op dinsdag en donderdag train je zelf bij ZSV en op zaterdag een wedstrijd spelen. Weer of geen weer, je bent er bijna altijd. In het weekend werk je bij de Jumbo, waardoor je soms doordeweeks wel tot laat met je studie bezig bent. RESPECT VRIEND!

Zoals pubers zich horen te gedragen doe jij dat ook, en zeg ik altijd: ‘ Dirk woont op kamers in ons huis ‘. Lekker je eigen plekje. Als ik vraag of we iets aan je kamer kunnen opknappen is dat allemaal niet nodig. Het is goed zo en ben je een tevreden mens. Als ik denk aan hoogtepunten die ik met je heb mee gemaakt het afgelopen jaar, moet ik toch wel denken aan je 1e stap avond. En of dat een hoogtepunt was, mag jij zelf bepalen :) Iets van te moe, slecht gegeten, lang niet weg geweest, en te veel gedronken…… wat was ik blij dat ik er voor je kon zijn. En jij ook, vertelde je later.

En daar doen we het voor Dirk. Er gewoon zijn voor jou, en hadden we deze stap nooit willen missen. Ik weet nog wel dat je in het begin vertelde: ‘ mam, als ik dit allemaal alleen had moeten doen, was het toch wel veel geweest ‘ . Of die keer wat wij een paar dagen weg waren: ‘ blijven jullie nog lang weg, want ik vind het fijn als jullie weer thuis zijn ‘ .
Jouw 1e jaar zit er bijna op. Ik zie dat het je goed doet in alles. Zelfstandigheid en Zelfvertrouwen staan daarin voorop in mijn ogen. En wat ik ook heel knap vind is, dat jij je niet gek laat maken door anderen. Stoer hoor in deze maatschappij!!

Tot het volgende jaarverslag Lieve Stoere Dirk,
liefs je Mumsie