Hopi Awa…

Jeetje, nog nooit zo blij geweest met mijn droger, want er valt me momenteel een hoop regen. Sinds Opa&Oma weg zijn, heeft het alleen maar geregend….

En de “regen” bij die “verdomde roltrap” viel deze keer (gelukkig) mee, en dat was wel fijn. Dirk & Willem hielden ze aardig kranig, en ook opa&oma deden het heel erg goed. Is dan de conclusie dat sommige dingen wennen… maar afschied nemen went nooit, maar je leert er mee omgaan! In ieder geval… We hebben weer enorm genoten met elkaar en zijn de 3 weken weer om gevlogen. Samen met Linda hebben we nog 3 daagjes doorgebracht en moest ze alweer vertrekken en moest Linda afscheid nemen van “alle vijf” . Jeetje, ze heeft wel een stempel (alleen maar positief hoor) achter gelaten en ons in ziens heeft ze wel een top vakantie gehad, en wij vonden het ook heel gezellig dat Linda hier ons leventje heeft mogen mee maken. Vrijdag 4 november werd Oma An 61 jaar en dat moest gevierd worden, en mochten ze samen met Dirk &Willem logeren in het Hilton Hotel. Wij “mochten” niet mee want hadden een groot feest op Mambo. (kwam dit alles “toevallig” even goed uit…) En wat had een ieder genoten, heerlijk dat samen zijn en een echt vakantie gevoel voor die mannekes. Tot over hun oren werden ze verwend. Ondertussen vonden opa&oma het allang prima, een beetje in en om het huis rommelen, jongens ophalen op school, bietje huiswerk mee maken, en verders werd er lekker gekookt op aanvraag, heerlijk die oma`s soep en draadjesvlees. Dirk en Willem mochten 1 dag thuis blijven van school (lekker zo`n dagje spijbelen, maar zelf vonden ze het maar “eng” , want och de juf zou hier toch achter komen…) en gingen gezellig naar Kunuku resort waar ze alle vrijheid hadden. Samen met de “warawara” (Dirk&Willem speelden als navigatie) kwamen ze toch een heel eind, want nog steeds was de weg wel moeilijk voor die 2…. Volgens mij kun je niet verdwalen op een eiland van 65 bij 5 km. ;-) Natuurlijk mochten ze ook de Sint nog begroeten en dat was dan ook wel weer special. En toen naderde toch alweer het einde en dat werd gevierd met een gezellig feest thuis op de porche. Want wij samen werden dit jaar honderd!! Dus rede genoeg om een feestje te geven. Nu is iedereen weer bezig met zijn eigen leventje, en doen we het weer met skype over en weer…..

Hier gaat alles zijn gangetje, en stromen er weer veel kleine riviertjes door Curacao, jeetje, wat een water. Gelukkig hebben wij er geen last van. Dirk en Willem hebben rapport gekregen en dat zag er heel netjes uit, om helemaal trots op te zijn. Willem had zelfs voor Papiamentu een 8, Pabien Dushi!! Verders ben ik per 1 februari 2012 geen “Miss Nova” meer, en ga ik het gevroren vlees in ruilen tegen, toch maar weer wat menselijker vlees. Ik ga werken in een hospice als coordinator, wat nog helemaal in de kinderschoenen staat, en dat ga ik doen met een collega. Echt heel veel zin in, en een enorme uitdaging, waar ik echt echt aan toe was. En verder ben ik sinds vorige week Juf van de HBO-V wat ik in februari ook nog wat meer ga uitbreiden. Ik ben zo enthousiast over die laatste 2 dingen dat ik daar de volgende keer meer over zal uitwijden……..

Tot heel snel horens maar weer, en dan hebben we het hopelijk weer wat meer op het drogen, Sunchi