Leuk Nieuws, Minder Leuk Nieuws….

Ik loop nog iets achter met mijn verhaaltjes. Dit speelt zich af rond de ‘feest-dagen’!!

Next step, de familie vertellen wat onze plannen zijn. Hoe gaan we dit doen, wanneer gaan we dit doen, wat zeggen we dan enz. enz. Het is voor hen een goed nieuws gesprek zeg maar. Of tenminste, daar gaan wij vanuit. En voor ons voelt het rete spannend, en weten we ook niet precies waarom. Er-is-dan-geen-weg-meer-terug-gevoel…. Zo iets denk ik. Oké, we maken skype afspraken met beide families. Tweede kerstdag.

Bij Familie één is het een drukte van je welste. Ze zijn een spel aan het spelen, poeh…. even de hele situatie aangekeken, en willen wij graag de aandacht. We hebben écht iets te vertellen!! “waaaat – neeeeee – eeeeeechtttt – wanneer – waarom – hoe dan????”. En daar blijft het voor even bij. Laat het nieuws maar even binnen komen. En net zo was het. Daarna viel het kwartje pas bij familie één. En hebben we samen nog veel ge-appt over ons nieuws. Ze gaan ons met veel warmte ontvangen. Super lief!! Kan dit dan rond de 30C zijn?? :) Dan familie twee. Zitten lekker rustig met hun viertjes aan het kerstdiner. Via de app had ik al laten weten dat we nieuws hadden, dus konden ze niet meer wachten. Na wat grappen en grollen kwam het hoge woord eruit. Wat een emotie van beiden kanten. Mijn Lieve Broer zei: “respect”. En ja, dat is precies het goede woord!! Thanx Bro. Dat waren de goed nieuws gesprekken.

Na ruim 8 jaren hier te wonen, heb je zoveel opgebouwd. Mooie vriendschappen, Bijzondere vriendschappen, Geweldige Familie erbij gekregen en ga zo maar even door. Dus ja, je raadt het al. Dit worden minder-leuk-nieuws-gesprekken. Tenminste, daar gaan we vanuit :) Poeh!! Hoe gaan we dit doen? Wanneer, hoe, wat, wie…. geen idee. En slaan we dit hoofdstuk het liefst over. Maar we kunnen niet meer. Hoe vaak wij al op onze tong hebben moeten bijten. Voor ons lijkt het wel of er alleen maar vragen komen over Dirk zijn toekomst, die wij ontwijkend moeten beantwoorden. En vrienden daar ook nog mee akkoord gaan…. prima :) . Ook voor Dirk en Willem was het niet meer leuk, want ook zij moesten telkens iets verzinnen. Petje af hoe onze jongens dit voor zich hebben kunnen houden.

Vandaag is D-Day. 31-12-2017 en gaan we het aan onze vrienden vertellen. Terwijl Willem & ik richting het oudejaars-feest rijden zegt ie: “ Laatste oud en nieuw hier mam ” Ja jongen….. “ ik ga er alles uithalen, ik ga zoveel mogelijk met mijn vrienden afspreken deze maanden ”. Dat doe je goed Willem!! Respect man!!

23.30 “Werner, we moeten het nu echt vertellen, kom….. “ . “Nee Marleen, laten we toch maar wachten tot het na twaalven is” . Willem is niet in zijn hum, en dat is al de hele dag merkbaar. Ziet wat witjes, wil geen vuurwerk afsteken enz. En vraagt steeds of we HET al verteld hebben.
0.30 “Werner, kom… nu echt”. Oké, iedereen bij elkaar gescharreld en staan we tegen over een stel hele mooie mensen. Werner en ik kruipen maar dicht tegen elkaar aan, want we kunnen niet meer van de zenuwen. Het hoge woord is er uit!! Een soort van opluchting was het denk ik. Dirk is emotioneel en voor Willem is de lucht geklaard. Hij kan zijn vuurwerk af gaan steken. We spreken met onze ‘Daaibooi’ Vriendjes af om tijdens de NieuwJaarsDuik lekker te feesten en het nergens over te hebben!!

We hebben zoveel verschillende reacties gekregen, echt heel erg mooi en bijzonder. Het ging van: ik ga jullie zo missen – ik snap het wel, maar ga er niet mee akkoord – respect – stoere beslissing – jullie gaan daar nooit meer wennen – pabien – samen uit, samen thuis!! – om te komen heb je ballen nodig, maar om te gaan misschien nog wel meer – als we iets aan het huis moeten doen, laat het ons maar weten – dit past precies bij jullie als gezin – zoals ze zijn gekomen gaan ze ook weer weg - …….

Voor nu even ‘rust’. Laat het leuke, en minder leuke nieuws maar rollen….